Смотрите закон о гражданстве, ст. 30, п. 3; закон об иностранцах, ст. 195, п. 4.
Из закона о гражданстве:
Art. 30.
1. Za obywatela polskiego uznaje się:
1) cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 3 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały, ze-zwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej lub prawa stałego pobytu, który posiada w Rzeczypospolitej Polskiej stabilne i regularne źródło dochodu oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego;
...
7) cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 2 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały, które uzyskał w związku z polskim pochodzeniem.
...
3. Do ustalenia, czy cudzoziemiec przebywa nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stosuje się przepis art. 195 ust. 4 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. poz. 1650).
Из закона об иностранцах:
Art. 195
...
4. Pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowiący podstawę
do udzielenia mu zezwolenia na pobyt stały uznaje się za nieprzerwany, jeżeli żadna
z przerw w nim nie była dłuższa niż 6 miesięcy i wszystkie przerwy nie przekroczyły
łącznie 10 miesięcy w okresach stanowiących podstawę do udzielenia mu zezwolenia
na pobyt stały, chyba że przerwa była spowodowana:
1) wykonywaniem przez cudzoziemca obowiązków zawodowych lub świadczeniem
przez niego pracy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie
umowy zawartej z pracodawcą, którego siedziba znajduje się na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej,..."